By Eva Eland
ชื่อนิทานเรื่องนี้ แปลเป็นไทยให้เข้าใจง่ายๆ น่าจะเป็น เมื่อความเศร้าโศกเพรียกหา…
นิทานเล่าเรื่อง ความเศร้าโศก…
เขาบอกว่า ความเศร้าโศกมักจะมาหาเรา ตอนที่เราไม่ตั้งตัว… และมันจะติดตามอยู่รอบๆ ตัวเรา
บางที มันอาจจะนั่งอยู่ข้างๆ เรา แบบว่า แนบสนิท จนทำให้เราอึดอัด หายใจไม่ออกเลยก็ได้…
เธออาจจะพยายามที่จะซ่อนมัน แต่คุณเชื่อเถอะ ว่าสุดท้ายมันก็จะยังอยู่กับเธออยู่ดี…
อย่าไปกลัวมัน… ลองพยายามที่จะฟัง… และพูดคุยกับมันดูว่า มันมาจากที่ใด และต้องการอะไร…
ถ้าคุยแล้วไม่เข้าใจกัน ก็แค่ลองนั่งข้างๆ กัน อย่างเงียบๆ ดูสักพัก…
ลองหาอะไรสนุกๆ ที่เธอกับความเศร้าพอจะทำด้วยกันได้… วาดรูปไหม… ฟังเพลงไหมล่ะ… ดื่มช็อกโกแลตอุ่นๆ สักแก้ว…
บางที ความเศร้าก็ไม่อยากจะหลบอยู่แต่ข้างในนะ… ลองแสดงออกความรู้สึก เศร้า เสียใจ ออกมาบ้างไหมล่ะ…
ลองดูสิ ลองจูงมือไปด้วยกัน… ฟังเสียงรอบๆ ไปด้วยกัน…
มันอาจจะดีก็ได้นะ…
เมื่อเธอหลับไป เธอจะรู้สึกได้ว่าไม่ได้โดดเดี่ยวเดียวดาย…
เมื่อเธอตื่น ความเศร้า อาจจะจากไปแล้วก็ได้นะ…
เช้าวันใหม่… ใช่ วันนี้คือวันใหม่แล้วล่ะ… ^__^
Leave A Comment