ดวงดาวของเจ้าตุ่น

‘ความสุขส่วนรวม ย่อมสำคัญกว่าความสุขส่วนตัว’ นิยามความหมายของนิทานเรื่อง ‘ดวงดาวของเจ้าตุ่น’

นิทาน “ดวงดาวของเจ้าตุ่น” จากผู้เขียน และผู้วาด คุณบริตตา เทกเกนทรัป / ผู้แปล น้านกฮูก / สำนักพิมพ์ แปลน ฟอร์ คิดส์

นิทานเรื่องนี้เล่าเรื่องของเจ้าตุ่นที่อาศัยอยู่ในบ้านใต้ดินอันแสนมืดมิด… ในทุกๆ คืน เจ้าตุ่นจะออกมานั่งที่ก้อนหิน เพื่อดูแสงดวงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า… ในคืนหนึ่งนั้นเอง เจ้าตุ่นเห็นดาวตกหล่นผ่านหน้าไป เค้าจึงภาวนาให้ได้เป็นเจ้าของดาวทุกดวงบนท้องฟ้า… เมื่อสิ้นสุดคำอธิฐาน ก็ปรากฎบันไดพาดขึ้นไปยังดาวทุกดวง… เจ้าตุ่นไม่รอช้า รีบขึ้นบันไดไปเก็บดวงดาวและนำไปไว้ที่บ้านของเค้าตามปรารถนา… บ้านของเจ้าตุ่น สว่างไสว สวยงาม สมใจ จนเจ้าตุ่นไม่อยากออกไปข้างนอกอีกเลย…

ไม่นานนักเจ้าตุ่นก็เกิดคิดถึงก้อนหินก้อนโปรด เขาจึงขึ้นมาบนพื้นดินอีกครั้ง… แต่ครั้งนี้ เขาพบกับความมืดมิด ไร้ซึ่งแสงดาวอย่างที่เคย… สัตว์หลายตัว หงอยเหงา เศร้าสร้อย แล้วพากันพูดถึง แสงสว่างของดวงดาวที่หายไป… และตอนนั้นเองที่เจ้าตุ่นเริ่มรู้สึกตัวได้ว่า “สัตว์ทุกตัวก็รักในแสงดวงดาวเหมือนกัน” เค้าสำนึกผิดจึงวิ่งหนี ลึกเข้าไปในป่าใหญ่…

จนเค้าได้พบกับดาวตก ดาวดวงเดิมที่เค้าเคยขอพรไว้… เขารีบตรงเข้าไปหา เพื่ออธิษฐานอีกครั้งหนึ่ง แต่รอบนี้เป็นการขอพรเพื่อคืนดวงดาวให้เพื่อนสัตว์ทุกตัวในป่า เพราะเขาไม่อยากเป็นเจ้าของดวงดาวเพียงคนเดียวอีกต่อไปแล้ว…

ในที่สุด พรของเจ้าตุ่นก็สำเร็จผล เหล่าบันไดวิเศษพาดจากพื้นดินสู่ท้องฟ้า เจ้าตุ่นและผองเพื่อนสัตว์ช่วยกัน นำดวงดาวกลับไปคืนท้องฟ้าอีกครั้ง และท้องฟ้าก็สว่างไสว ด้วยแสงดาวอย่างเช่นเคย… ^_____^

นิทาน ‘สุขนิยม’ เรื่องนี้ ฝากแง่คิดไว้มากมายเลยค่ะ ตั้งแต่ตัวเจ้าตุ่นเอง รู้สึกเสียใจ เพียงแค่เห็นผู้อื่นทุกข์ใจ จนต้องรีบหาทางแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้น… ส่วนตัวเพื่อนๆ สัตว์ ก็สอนเรื่องการให้อภัย ให้โอกาสเจ้าตุ่นได้แก้ตัว แถมยังมีความสามัคคีช่วยเหลือกันทำสิ่งที่ถูกต้อง…

สุดท้าย สังคมที่ดี… สังคมที่แบ่งปัน… สังคมที่ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุขร่วมกันก็เกิดขึ้นได้ไม่ยาก…

หากลูกพวกเราเติบโตขึ้น และคิดเหมือนเจ้าตุ่นตอนจบของเรื่อง คงดีเหมือนกันนะคะ  

#รักลูกอ่านนิทานให้ลูกฟังกันนะคะ

---